De bruiloft: eten, drinken, spanning en sensatie en vooral veel liefde.

Wow, zomaar weer eens een update op de blog!
Ik ben nu in Oostenrijk en gisteren was de bruiloft van Andrea, ik vond het zo'n leuke en mooie dag dat ik er graag een blogje over wilde schrijven, dus bij deze :D
Om 11.00 waren we bij het bruidspaar thuis uitgenodigd om daar nog een hapje en een drankje te doen voordat we naar de kerk zouden lopen. De moeders + tantes zijn de hele week bezig geweest met koekjes bakken en geloof me, dat kunnen ze hier goed. Robert was zo ontzettend nerveus, het was heel aandoenlijk om te zien. En dan vooral zijn gezicht toen Andrea aan kwam, prachtig. Andrea zelf straalde ook helemaal, wat mooi om te zien!
Toen het 11.30 was werd het eerste biertje opengemaakt. Dat vind ik zo heerlijk aan Waldviertlers, geef ze maar een beetje een reden en ze beginnen met drinken :)
Andrea haar dochtertje is al echt een klein meisje geworden! Wat een lief kind. Ze was zo moe dat ze op mijn schoot in slaap is gevallen en zo heb ik dan een half uur met een lamme arm gezeten. Maar dat vond ik totaal gene probleem. Om 13.00 was het tijd om naar de kerk te lopen, de dienst zou om 14.00 beginnen en de kerk ligt op 5 minuten lopen. Er zijn hier rondom het huwelijk veel tradities, zoals bijvoorbeeld het Poltern (uitgebreide vrijgezellenavond, helaas al 2 weken geleden), het absperren en het Braut verzaan (kom ik nog op terug). Het absperren gebeurt op weg naar de kerk. Een groep vrienden verspert de weg en de hele stoet mag pas verder als aan een aantal opdrachten is voldaan. En aangezien het nog steeds Waldviertlers zijn gaat dit ook met genoeg drank gepaard. Dus zo had ik om 13.30 al 2 shotjes brandewijn achter mijn kiezen. Het was georganiseerd door de jongens van het voetbalteam van Robert. Ze hadden zo'n plaat met 2 gaten voor de bal neergezet en hij en Andrea moesten scoren. Elke keer als ze misten moesten ze een shotje drinken, maar na een halve fles hebben ze maar aangegeven dat ze liever niet bezopen het jawoord wilden geven. Als je uiteindelijk door de versperring heen wilt moet je als bruidspaar dansen. Huppakee, de vogeltjesdans werd gespeeld en daar dansten ze dan!
De kerkdienst was niets speciaals, dus dat kunnen we overslaan. De familie ging daarna ergens eten voordat het feest zou beginnen, maar daar waren wij niet voor uitgenodigd, dus we hadden even een pauze. Vanaf 20.00 ging het weer verder. Wij kregen bij aankomst ook nog eten (schnitzel, erg lekker, ware het niet dat wij zelf een uur ervoor gegeten hadden). Van onze vrienden hoorde ik dat de Braut al 1x verzaat was. Dat is het ontvoeren van de bruid. Dit gebeurt door het bruidsboeket in handen te krijgen (wat bewaakt wordt door de Brautführer). De bruid moet daar dan achteraan lopen en zo breng je haar dan naar een andere kroeg. Vervolgens moeten de bruidegom, alle gasten en de muziek (er speelde een band, leuk overigens) haar gaan zoeken. Wanneer ze haar hebben gevonden gaat de muziek daar verder spelen en drinkt iedereen wat. Omdat het de taak is van de Brautführer om het boeket te beschermen moet hij de rekening in de bar van de ontvoering betalen. Jammer voor hem :P Aangezien Waldviertlers behoorlijk doordrinken is het ook een middel om wat van de kosten voor de ouders van de bruid af te halen, aangezien er een tijdje niets op hun rekening bij komt.
Wat later op de avond was de bruid weer ontvoerd, ze bleek in een kroeg schuin aan de overkant te zitten, dus iedereen daar heen en maar bestellen. De sfeer zat er toen al heel goed in en vrijwel niemand was meer nuchter. Op een gegeven moment begon de muziek een (traditioneel) volksliedje te spelen. Hiervan bestaan oneindig veel coupletten en er worden er ook telkens weer bij verzonnen, dus zowel de band als de gasten kunnen hier wanneer het refrein is afgelopen het woord nemen en een couplet zingen. De onderwerpen zijn grappig, schunnig of vunzig. Andere categorieen bestaan niet ;). Het lied gaat door zolang er mensen invallen, dus we waren al een hele tijd bezig, hilarisch. En toen bedacht ik opeens een couplet! Ik heb mezelf en de rest van de wereld versteld doen te staan door dat vervolgens ook te zingen. Het was de fantastische tekst: I bi aus Holland, wie jeda woil weiss. Und die Männer in diesem Raum find i ganz heiss. Het heeft me een staande ovatie en een rood hoofd opgeleverd, haha.
Weer terug in de oorspronkelijke feestzaal ging het feest weer verder. Ik heb met de bruidegom en nog een hoop andere mensen gedanst en we hadden ontzettend veel lol.
Om 0.00 was het tijd voor de Brautübergabe. Hierbij geeft de Brautführer de zorg voor de bruid over aan de bruidegom. Hij had een heel mooi gedicht geschreven, wat hij met zijn dronken harses nog heel goed kon voorlezen. Iedereen heeft hierbij denk ik wel een traantje weggepinkt.
Terwijl we nog in de kring stonden gooide iemand een glas om en in het vuur van het moment pakte hij het nog eens op en gooide het helemaal aan scherven (ik gok in het kader van scherven brengen geluk). Helaas kwam het niet zo gelukkig uit :( Een scherf vloog namelijk rond en raake het been van Karin, een vriendin van mij. Er was een ader geraakt, dus ze bloedde meteen heel erg. Gelukkig waren er meerdere mensen van het rode kruis aanwezig, zodat ze snel goed verzorgd was. Maar ze moest wel naar het ziekenhuis om het te laten hechten.
Hierna ging het feest nog een paar uur door en om 2 uur werd er een vriendschapslied gespeeld door de band. Iedereen moest in een kring om het bruidspaar komen staan en met de armen voorlangs gekruist de hand van de persoon naast hem/haar vasthouden. Het bruidspaar danste toen dit lied binnen in de kring van vriendschap. Dit was weer een heel mooi moment! Om half 3 gingen we toen naar huis. Het was echt een geslaagde dag!

Het is een aardig epistel geworden, maar hieronder een paar foto's van de dag.

Een stralende bruid en bruidegom!



Baby & bier, een perfecte combinatie, zolang je de flessen niet verwisselt natuurlijk



Samen met de bruid



Drinken tijdens het absperren


Dansen met de Bruidegom