Ilse en Joanne in Wenen

Precies een maand geleden waren Ilse en Joanne bij me op visite. Tijd om er eindelijk eens een verhaaltje over te schrijven. Het onwijs gezellig. Ik kon eindelijk Ilse weer eens platknuffelen en het niveau van mijn taalgebruik werd ietwat naar beneden geschroefd (op eigen voorstel trouwens, niet dat je denkt dat Ilse en Joanne een slechte invloed op me hebben). Ook hadden ze mijn favoriete eten meegenomen, Liga’s en roze koeken. De roze koeken hebben de reis niet helemaal ongeschonden doorstaan, maar ook kruimelig waren ze nog erg lekker. De volgende keer wil ik er ook nog graag mandarijntjes bij ;)

Met z’n 3en op mijn kleine kamertje bleek geen probleem te zijn. Het was wat krap, maar het paste precies. We hebben heel veel gelachen en ook heel veel gezien. En waar ik bij Christie qua rondleiden nog een beetje onervaren was, voelde ik me nu een expert. Dat kan ook komen door alle complimentjes die ik ontving ‘Zo, jij weet echt veel/ goed de weg’. (Ik was natuurlijk met een sociale wetenschapper en een pabo student onderweg, die weten precies wat ze moeten zeggen.)

Het weer was niet supermooi, zoals de 2 weken daarvoor, maar we mogen niet klagen. Het heeft namelijk ook niet geregend. Als Ilse en Joanne dingen bezochten waar ik al eens binnen was geweest ben ik gewoon lekker buiten blijven zitten met een boek. (Mijn ouders zijn zo lief geweest om er een paar mee te geven, die kwamen heeeel goed van pas). Ik vond het erg geslaagde 5 dagen.

En dan nu nog een paar foto’s voor een sfeerimpressie:

Het Hundertwasserhaus blijft ik fantastisch vinden.




Hier wachten we tot we kaartjes voor de opera kunnen kopen. We zijn naar 'De vliegende Hollander' geweest. Voor het feit dat ik niet van opera hou vond ik het best leuk. Alleen jammer dat het erg heet was daar waar we stonden (staanplaatsen kun je op de dag zelf kopen en kosten 3,50), want ik ben bijna van mijn stokje gegaan.



Schönbrunn dit keer van de andere kant bekeken.



Henk en Bertje waren ook mee.



Heel charmant.