Daklozenkrant

De mensen van de daklozenkrant. Wat zal ik er eens van zeggen. Ik vind het een heel goed initiatief. Het krantje is nog best interessant en het is fijn om te weten dat als je een dakloze aan een beetje geld wil helpen dat hett niet meteen aan drugs wordt besteed. Nu kom ik bij mijn punt aan... als je een dakloze wil helpen. Ik weet best dat ik niets hoef te kopen en nee mag zeggen enzovoort, maar ze duwen die dingen vaak zo ongeveer bijna in je gezicht. Die bij de Appie om de hoek hier gaat op zich nog wel (alhoewel hij wel altijd bij binnenkomst en bij weggaan even heel erg duidelijk moet maken dat hij daar staat). Maar ik was net even in de stad en daar stond er in de buurt van de HEMA 1 en die duwde dat ding gewoon bijna door mijn strot heen.
Als ik dan vriendelijk nee zeg, of bij geïrriteerdheid de man negeer, dan voel ik me meteen daarna een smerige kapitalist die blijkbaar wel geld heeft om gewoon boodschappen te doen / te winkelen, maar die het er niet voor over heeft om iemand aan de zelfkant van de maatschappij de dag door te helpen. Dat lijkt me toch niet de bedoeling van dat krantje.

Ik vind dat ze allemaal een voorbeeld moeten nemen aan de dakloze meneer bij de Plus. Die zit altijd heel netjes op zijn stoel, zegt vriendelijk gedag als je langsloopt en doet verder niets. Toch heb ik de laatste tijd ook een naar gevoel bij hem. Ik ben gewoon een beetje geconditioneerd en associeer de daklozenkrant met het gevoel van een smerige kapitalist.